ellipse

Beats me! – Taartvulling

Plusone logo outline black

Beats me! - Taartvulling

Intellectuele eigendom en muziek vormen samen een bijzondere combinatie. Waar boeken en foto’s met één rechtencategorie in verband worden gebracht – het auteursrecht – kleeft aan muziek een uitgebreide tros intellectuele eigendomsrechten en vergoedingsaanspraken die zich het beste laat vergelijken met een taart. Deze “muziektaart” is opgebouwd uit een rechtenlaag (vulling) en een vergoedingenlaag (slagroom). In deze Beats Me! gaan wij nader in op de rechtenlaag.

De opbouw van de taartvulling hangt samen met de wijze waarop muziek in elkaar steekt. Onze Auteurswet kent auteursrechtelijke bescherming toe aan muziekwerken als zodanig, meer in het bijzonder muziekwerken met of zonder woorden, dramatisch-muzikale werken en muzikale bewerkingen (muziekschikkingen en arrangementen). Het auteursrecht verschaft de rechthebbende(n) het exclusieve recht op openbaarmaking en reproductie van een muziekwerk. Uitgaande van een muziekwerk bestaande uit een liedtekst en een muzikale compositie, kunnen tekstdichter en componist aanspraak maken op een eigen auteursrecht op de tekst respectievelijk compositie. Maar ook degene die het muziekwerk in auteursrechtelijke zin met toestemming van de oorspronkelijke muziekauteur(s) bewerkt, kan aanspraak maken op een eigen “bewerkersauteursrecht”.

De taartvulling bevat tevens nabuurrechtelijke ingrediënten. Naburige rechten zijn aan het auteursrecht verwante rechten. Artiesten die muziekwerken spelen, komt op grond van de Wet op de naburige rechten als uitvoerende kunstenaars op hun optreden een naburig recht toe. Een optreden wordt ook wel uitvoering genoemd. Degene die een muziekuitvoering voor het eerst op een geluidsdrager (fonogram) opneemt en daarbij in organisatorisch en financieel opzicht het risico draagt, komt als masterowner of fonogrammenproducent eveneens een naburig recht toe op de (master)opname. In tegenstelling tot het auteursrecht – waar openbaarmaking en reproductie van muziekwerken een centrale rol innemen – gaat het bij het naburige recht primair om verspreiding en reproductie van geluidsopnamen.

De taartvulling wordt afgemaakt door toevoeging van een snufje persoonlijkheidsrecht. Zowel muziekauteurs als artiesten kunnen aanspraak maken op persoonlijkheidsrechten, ook wel morele rechten genoemd. Deze rechten vloeien voort uit hun “moederband” met het muziekwerk en het optreden en bieden bescherming tegen onder meer misvorming en verminking.

Tot zover de taartvulling. Volgende keer méér over de slagroom op de taart en de opdeling ervan in partjes.

Marie José Spit ([email protected]) Bjorn Schipper ([email protected])

Lees de blog hier!

more insights

Een mooie overwinning voor het nachtleven bij onze oosterburen in Berlijn!

Afgelopen week draaide de Berlijnse bestuursrechter de beperking van de openingstijden van een restaurant gelegen in Prenzlauer-Berg, een bekende uitgaansbuurt in Berlijn, door de gemeente terug. De rechtbank was hierbij van oordeel dat de gemeente te weinig acht had geslagen op de meerwaarde van de organische ontwikkeling van een cultureel belangrijke uitgangsbuurt in de stad, en dat een dergelijke uitgaansbuurt speciale bescherming verdient. Hoe zien wij dat terug in Nederland? Een casus zoals deze in Berlijn is voor ons als advocaten en voorvechters voor festivals en nachtcultuur in Amsterdam en de rest van Nederland niet onbekend. als tegen verleende evenementenvergunningen bezwaar wordt gemaakt gaat het bijna altijd om bezwaren van één of enkele omwonende(n), die ondanks maatwerk en tegemoetkomingen door organisatoren vaak jaren achtereen blijven volharden in juridische procedures. De weigering van de gemeente Amsterdam om een vergunning te verlenen voor het iconische Pride event op het Amstelveld vorig jaar vanwege “excessieve overlast” die enkele omwonenden zouden ervaren staat hierbij nog vers in ons geheugen. Juist ook omdat het evenement naast enkele klagers een groot draagvlak heeft onder alle direct omwonenden van het Amstelveld. Ondertussen dreigt het uitgaansleven ook aan de voorkant steeds meer aan banden te worden gelegd, bijvoorbeeld door voorgenomen wijzigingen in het Evenementenbeleid Amsterdam. Een van de voorgenomen wijzigingen ziet op het vervroegen van de eindtijd voor evenementen op zondag: van 23.00 naar 22.00 uur. Onterecht en ongefundeerd als je het ons vraagt. Wij zijn van mening dat de gemeente bij haar keuzes niet steeds opnieuw de kaasschaaf zou moeten hanteren. De uitspraak van de Duitse rechter laat zien dat aan het uitgaansleven en de nachtcultuur ook een zwaar en speciaal belang mag worden toegekend, waar het belang van een enkele klager onder omstandigheden voor moet wijken. Dat is wat ons betreft in Nederland niet anders. Overheden mogen gaan staan voor het rijke nachtleven en festivallandschap dat ons land kenmerkt. Wij vinden dat in Nederland vaak te weinig acht wordt geslagen op de culturele en artistieke meerwaarde van het nachtleven en de festivals, zeker ook waar het grote steden betreft. Het gaat vaak om organische ontwikkelingen, zoals uitgaansbuurten en festivallocaties die soms al decennia gaande zijn en tot culturele ecosystemen zijn uitgegroeid waarin talentopwikkeling op en achter het podium plaats kan vinden. Wij strijden dan ook voor bescherming van de nacht- en festivalcultuur en het doet ons goed om te zien dat wij hierin niet de enige zijn.

11 August 2025

Read
View all