Bescherming tegen ondoordachte rechtenverlening
De muziekindustrie is één van de takken van sport waarin de technologische ontwikkelingen de laatste jaren bijzonder hard zijn gegaan. Grammofoonplaten, cassettes en cd’s lijken welhaast steeds meer de fysieke muziekdragers van “toen” te worden en verliezen meer en meer terrein aan de minuscule immateriële muziekdeeltjes die vandaag de dag supersnel en draadloos van hand tot hand gaan. Downloaden, uploaden, streamen, filesharen, peer-to-peer netwerken, mp3- en mp4-files, embedden, bluetooth, GPRS, ringbacktones en user generated content, het zijn termen die steeds meer ons dagelijkse vocabulaire zijn gaan beheersen. Deze opkomst en doorontwikkeling van technieken, methoden en toepassingen om muziek digitaal te exploiteren heeft niet alleen de muziekindustrie een compleet nieuwe dimensie bezorgd, maar heeft bovendien de juridische vraag doen rijzen wat de draagwijdte is van door muziekauteurs en uitvoerende artiesten contractueel aan exploitanten verleende auteursrechten respectievelijk naburige rechten, hierna gezamenlijk ook wel aangeduid als “muziekrechten”. Deze vraag is met name relevant voor muziekauteurs en uitvoerende artiesten die in het “predigitale” tijdperk muziekuitgave-, platen- c.q. artiestencontracten hebben gesloten. Ziet de in deze contracten opgenomen rechtenverlening – overdracht van rechten dan wel licentie – óók toe op genoemde nieuwe technieken, methoden en toepassingen om muziek digitaal te exploiteren, ook wel “digitale rechten” genoemd?
In deze bijdrage zal ik deze hoofdvraag eerst aan de hand van de algemene contractuele uitlegregels behandelen. Daarna komen de specifieke voor muziekauteurs en uitvoerende kunstenaars geschreven wettelijke regelingen uit de Auteurswet (Aw) respectievelijk Wet op de naburige rechten (Wnr) aan bod.
more insights
Een mooie overwinning voor het nachtleven bij onze oosterburen in Berlijn!
Afgelopen week draaide de Berlijnse bestuursrechter de beperking van de openingstijden van een restaurant gelegen in Prenzlauer-Berg, een bekende uitgaansbuurt in Berlijn, door de gemeente terug. De rechtbank was hierbij van oordeel dat de gemeente te weinig acht had geslagen op de meerwaarde van de organische ontwikkeling van een cultureel belangrijke uitgangsbuurt in de stad, en dat een dergelijke uitgaansbuurt speciale bescherming verdient. Hoe zien wij dat terug in Nederland? Een casus zoals deze in Berlijn is voor ons als advocaten en voorvechters voor festivals en nachtcultuur in Amsterdam en de rest van Nederland niet onbekend. als tegen verleende evenementenvergunningen bezwaar wordt gemaakt gaat het bijna altijd om bezwaren van één of enkele omwonende(n), die ondanks maatwerk en tegemoetkomingen door organisatoren vaak jaren achtereen blijven volharden in juridische procedures. De weigering van de gemeente Amsterdam om een vergunning te verlenen voor het iconische Pride event op het Amstelveld vorig jaar vanwege “excessieve overlast” die enkele omwonenden zouden ervaren staat hierbij nog vers in ons geheugen. Juist ook omdat het evenement naast enkele klagers een groot draagvlak heeft onder alle direct omwonenden van het Amstelveld. Ondertussen dreigt het uitgaansleven ook aan de voorkant steeds meer aan banden te worden gelegd, bijvoorbeeld door voorgenomen wijzigingen in het Evenementenbeleid Amsterdam. Een van de voorgenomen wijzigingen ziet op het vervroegen van de eindtijd voor evenementen op zondag: van 23.00 naar 22.00 uur. Onterecht en ongefundeerd als je het ons vraagt. Wij zijn van mening dat de gemeente bij haar keuzes niet steeds opnieuw de kaasschaaf zou moeten hanteren. De uitspraak van de Duitse rechter laat zien dat aan het uitgaansleven en de nachtcultuur ook een zwaar en speciaal belang mag worden toegekend, waar het belang van een enkele klager onder omstandigheden voor moet wijken. Dat is wat ons betreft in Nederland niet anders. Overheden mogen gaan staan voor het rijke nachtleven en festivallandschap dat ons land kenmerkt. Wij vinden dat in Nederland vaak te weinig acht wordt geslagen op de culturele en artistieke meerwaarde van het nachtleven en de festivals, zeker ook waar het grote steden betreft. Het gaat vaak om organische ontwikkelingen, zoals uitgaansbuurten en festivallocaties die soms al decennia gaande zijn en tot culturele ecosystemen zijn uitgegroeid waarin talentopwikkeling op en achter het podium plaats kan vinden. Wij strijden dan ook voor bescherming van de nacht- en festivalcultuur en het doet ons goed om te zien dat wij hierin niet de enige zijn.
11 August 2025
ReadPlus One Legal en Kunstenbond strijden voor eerlijke streaminginkomsten
Vandaag vond de zitting in de rechtszaak tegen Universal plaats, in de rechtbank van Amsterdam. We pleiten in deze rechtszaak voor betere streaming percentages voor artiesten. Het vonnis van de rechter verwachten we eind van de zomer.
08 July 2025
ReadKunstmatige intelligentie roept interessante juridische vragen op: zelflerende machines
Kunstmatige intelligentie oftewel Artificial Intelligence (AI) is nu al niet meer weg te denken. In het afgelopen jaar stond dit technologische fenomeen meer dan eens centraal in de mediaberichtgeving. Of het nu gaat over de duistere kanten van generatieve AI – ‘AI is een nieuw gevaarlijk wapen en vormt een existentiële bedreiging voor de mensheid’ – of de onbegrensde mogelijkheden van de toepassing van deze technologische ‘zelflerende machines’ bij het maken van creaties, AI gaat in onze mensenlevens een steeds belangrijkere rol spelen. In deze bijdrage voor Muziekwereld ga ik in op een aantal juridische aspecten van AI die met name voor de muzieksector van belang kunnen zijn.
01 January 2025
ReadHet verbod op een dansstijl: bubbling op het zomercarnaval
In de aanloop naar het Zomercarnaval in Rotterdam ontstond de nodige commotie over het door de organisatie aangekondigde verbod op de dansstijl- en vorm bubbling. De organisatie van de straatparade verbood de deelnemers aan het Zomercarnaval ‘vulgair te dansen’. Daarbij werd de dansstijl- en vorm bubbling als voorbeeld gegeven.
06 March 2024
Read