Het nieuwe normaal

Terugkijkend op het afgelopen anderhalf jaar heb ik mij – mede naar aanleiding van diverse gesprekken met verschillende actoren uit de muziekindustrie – de vraag gesteld of de coronapandemie in bepaalde opzichten een louterend effect zou kunnen hebben op verschillende facetten van diezelfde muziekindustrie. Wat zou post-corona beter of anders kunnen? De vooravond van de heropening van het live circuit lijkt mij bij uitstek een goed moment om mijn globale gedachten over enkele fair practices met jullie te delen.

Vergeet nooit waar artiesten vandaan komen

In de professionele voetbalwereld is het inmiddels een standaardregel dat een topvoetballer bij een (mega) transfer middels een doorverkooppercentage een deel van de transfersom laat terugvloeien naar de club(s) waar hij of zij vanaf de leeftijd van 12 jaar gespeeld heeft. Zo kon het gebeuren dat sterspeler Frenkie de Jong in 2019 door FC Barcelona van Ajax werd gekocht voor een transfersom van tussen de 75 en 86 miljoen euro en dat zijn voormalige clubs Willem II en RKC respectievelijk een bedrag van 8,5 miljoen en 5 miljoen euro van Ajax ontvingen. Frenkie de Jong’s amateurclub ASV Arkel kon hier helaas niet van profiteren doordat de speler destijds nog geen 12 jaar was. De clubs in de opleidingsketen hebben in het bijzonder recht op een opleidingsvergoeding en solidariteitsbijdrage bij latere transfers van de spelers. Deze financiële prikkel voor voetbalclubs beoogt de talentontwikkeling en het opleiden van talentvolle spelers te stimuleren.

Waarom niet het mechanisme achter deze financiële regeling uit de voetbalwereld ook over de volle breedte op de boekings- en managementkantoren toepassen? Talentvolle artiesten zullen doorgaans aan het begin van hun artistieke carrière vanaf een zeker moment begeleid worden door artiestenmanagers en/of boekingsagenten. Met name in de eerste twee tot drie jaar van die professionele begeleiding zullen goede managers en boekers relatief veel meters moeten maken met de bedoeling en in de hoop dat de artiest een sprong gaat maken. Managers en boekers werken in die initiële jaren meestal voor een relatief lage beloning omdat de inkomsten uit muziek en optredens nog vrij laag zijn.

In zoverre ‘investeren’ deze professionals indirect in de carrière van hun artiesten, met name omdat zij geloven in het talent en de capaciteiten van deze artiesten. Heeft een artiest eenmaal succes, dan bestaat de kans dat grotere of meer gerenommeerde management- en/ of boekingskantoren zich bij deze artiest zullen melden voor professionele begeleiding in de volgende fase van zijn of haar artistieke carrière. Op zich is hier natuurlijk niets mis mee, maar zonder de inspanningen en betrokkenheid van de eerste manager en/of boeker was de artiest waarschijnlijk niet zomaar op dit niveau gekomen. Zou het niet fair zijn als de eerste manager en/ of boeker gedurende een bepaalde tijd standaard zou kunnen meeprofiteren van de latere inkomsten van of vanwege de artiest?