Last Night A Lawyer Saved My Life - Een zwart-gele rollercoaster

Okay, nog een keertje dan. Laten we nog een keer terugkijken op het afgelopen Amsterdam Dance Event (ADE). Een klein verslag van ‘mijn’ ADE 2015. Waar hang je als muziekadvocaat op ADE allemaal uit? Een kleine greep.

Maar eerst een disclaimer. Al mijn vooraf bedachte wilde plannen over de events en DJ’s die ik zeker zou gaan checken, en welke interessante panels ik zou gaan bijwonen, verdwijnen helaas vaak als sneeuw voor de zon. De waan van de dag schreeuwt om mijn aandacht, zeker op en rondom ADE. Events die nog snel even hulp nodig hebben, artiesten en agencies die tussen alle bedrijven door met spoed geadviseerd moeten worden.

Dit jaar ben ik op dinsdagavond vol goede moed begonnen, fris en fruitig. Eerst een persoonlijk etentje met mensen van events met wie ik veel samenwerk en dan snel mijn badje en polsbandje opgehaald in de Brakke Grond. Het ADE openingsdebat laten schieten voor de ‘openingsborrel’ bij David Lewis. Daar al ontzettend veel bekenden gezien en gesproken. Die nacht voor de eerste maal op de fiets de stad doorkruist.

Woensdag dan echt de eerste ADE dag. En meteen volle bak omdat ik gevraagd was deel te nemen aan het panel van 12.30 uur, getiteld ‘Best Practice – Papers Please! Contracts: When, Why, How Much’. Onder leiding van Jonty Scruff samen met aantal Amerikaanse entertainment big shots aan een volle zaal in The Dylan uitgelegd wat wel en niet belangrijk is bij het sluiten van muziekcontracten. Mark Quail, advocaat van Richie Hawtin, en Ed Shapiro, advocaat van Kaskade en Eric Prydz, drukten het publiek op het hart dat het vooral ook om het grotere plaatje moet gaan, en niet alleen om percentages en kleine lettertjes in de contracten. Waar wil je als artiest heen en hoe denk je daar te kunnen komen?

In de middag op en neer gependeld tussen The Dylan en Felix Meritis en wat persoonlijke afspraken gehad. Daarna vroeg in de avond aangeschoven voor de DJ Cook Off in Keizer Culinair, de inmiddels befaamde kookwedstrijd tussen DJ’s. En wederom het bewijs dat draaikunst niet ver van kookkunst af ligt. Onder de koks streden Carl Cox, Shinedoe, 2000 and One, Joseph Capriati, Rebekah en Kölsch om de eer. De jury, bestaande uit Paul Oakenfold, Seth Troxler en Dave Clarke, riepen Kölsch met zijn gerecht uit tot winnaar, net als vorig jaar. Aan mijn technoheld Carl Cox nog wel gevraagd waarom hij niet op drie fornuizen tegelijk aan het koken was. Ik kreeg een bulderende lach als antwoord. De avond afgesloten in Feijoja met een biertje bij SoHaSo van Nuno Dos Santos en de Spinnin’ borrel in AIR.

Donderdag stond vooral in het teken van een presentatie die ik moest geven aan een groep jonge advocaten ‘van morgen’. Namens ADE heb ik hen een inkijk gegeven in de juridische aspecten van ADE in al haar facetten, inclusief voorproefje van mijn eigen panel van vrijdag over sampling. Daarbij met behulp van een klassieke uitvoering van ‘The Bells’ meteen ook een muzikale brug geslagen met het gesprek met Jeff Mills dat zij direct na mijn praatje zouden gaan bijwonen. In de avond een drankje gedaan op de borrels van de fiscalisten Grey Men in Suzy Wong en ID&T in AIR. Op die laatste borrel liep ik natuurlijk ook EDM Clublife Magazine tegen het lijf. In de nachtelijke uurtjes genoten van Motor City Drum Ensemble op Dekmantel. De liefde voor muziek is groot!

Lees hier het gehele artikel